டேய்
கோவிந்தா என்ன கோலம்டா இது ? என்ற பதறினார் ராமன், கோவிலுக்குள் போகும்போது
தெரியவில்லை
, வந்த பொழுதுதான்
கவனித்தார் அங்கு பிச்சையெடுப்பவர்களில் தன்னுடைய
ஆருயிர்
நண்பனும் இருக்கிறானென்னு.
வாடா வீட்டுக்கு
என்று
கூப்பிட்டார்
ராமன்
.ஆனால்
,ராமன், கோவிந்தன் வர மறுத்து
விட்டார்
எனவே
அவரை
வற்புறுத்தி
தன்
வீட்டுக்கு
அழைத்துச் சென்றார்.
சுமதி
, இது என்னோட நண்பன் கோவிந்தன்.
இனி இவர் நம்முடன்தான்
தங்குவார்
என்றுத்
தன் மருமகளிடம் கூறினார் ராமன் அப்பொழுது
அவள் ஒன்றும்
கூறாமல் உள்ளே சென்றுவிட்டாள்.
மாலை;
சேகரிடம் ,ஏங்க உங்கம்மா
இறந்தப்பவே உங்கப்பாவை
முதியோர் இல்லத்தில்
சேர்த்து விட்டுருக்கனும் ,போனாப் போவுது விட்டா
இப்ப போற வரவுங்கள
எல்லாம் கூட்டிட்டு
வந்து நிக்கறாரே இதுக்கு மேல பொறுக்க
முடியாது உங்கப்பாவை
முதல்ல எங்கவாது
கொண்டு போய் விட்டுவிட்டு
வாங்க , என்று
பொறிந்து தள்ளினாள்
சுமதி.
இதக் கேட்ட
ராமனிடம் கோவிந்தன் கூறினான்
டேய் ராமா , இப்ப இதே நிலைமையில் தான்டா
நானும் இருந்தேன் ,என் மருமவ கையில சோறு
வாங்கி
சாப்பறதுக்கு கோயில்
உட்கார்ந்து
பிச்சையெடுத்து புண்ணியத்தைத் தேடிக்கிலாம் என்று
நிறுத்தி நிறுத்தி கூறினார்.
இதனுடைய மறுமொழி ராமனுடைய
கண்ணிராகவே வெளிவந்தது .
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக