பவித்திரம்

51.காதல் அல்லவா

உன்னை நான் பார்ப்பது

காதல் அல்ல

என்னை நீ வெறுப்பது

காதல் அல்ல

நம்மை நாம் மறப்பது

காதல் அல்ல

வேறென்ன நான் சொல்ல

52.பூ மகளே

பூமியின் வெப்பத்தினால்

பனிமலை உருகவில்லை ஏனோ

பூ மகளின் வெட்கத்தினால்

படைத் தலைவனும் மிரளுகிறான்

உணர்வுகள் உள்ளத்தைத் 
தெளிவடைய செய்கின்றன

உன் கண்களோ வீரத்தை 
உதிரியாய் சிரிக்கிறது

53.நீயின்றி நானில்லை

நீ தீயானால் நான் அனலாவேன்

நீ நீரானால் நான் மணலாவேன்

நீ மரமானால் நான் கிளையாவேன்

நீ விதையானால் நான் செடியாவேன்

நீ உடலானால் நான் உயிராவேன்

என்பது யாதுமே பொய்

உன் உறவினால்தான் நான் சிறப்பாவேன்

இல்லாவிட்டால் நான் உயிர் சாய்வேன்.

54.கலங்கினேன் தயங்கினேன்

கண்கள் ஏன் கலங்கினவோ

இமைகள் ஏன் முடங்கினவோ

இதையம் ஏன் தயங்கியதோ

உள்ளம்தான் உருகியதோ

உதிரியாய் மனம் உதறியதோ

உன் பிரிவால் தான் பதறியதோ
என் உயிரே உன்னால் கதறியதே

55.இணைந்தேன்

உன் கண்ணில் ஒருநாள் பட்டேன்

என் உயிரை உன்னில் விட்டேன்

உன் உடையோடுதானே பட்டேன்

என் உடலை மண்ணில் விட்டேன்

உன் மனதை ஒருநாள் தொட்டேன்

உன் கைகோர்த்து விட்டேன்

56.மனம் ஏங்குதே

உன் புன்னகையாலே

புயலடிக்க

என் பொன்கவியில்

நீ இடம்பிடிக்க

ஊர் செவிகள்

உழை கொதிக்க

உன் இதழசைவில்

என் இமை படிக்க

நான் விரைகின்றேன் உன்னைக் காதலிக்க

57.காதல் பரிசு

தாயாய் தந்தையாய் என்னைத்

தாங்கிய உனக்கு

தரணி வற்றக் கண்ணீர்த் துளிகளை

நான் காதல் பரிசளிக்க

தன் நலம் காணாமல் நீ

என் நலம் நாடி வாழ உன்

சேதி கேட்ட பெண்ணினமே

ஏங்குதே உன்னுடன் கூடிவாழ

காதல் சாரல் அடிக்குதய்யா

உன்னைப் பார்க்கையிலே

என் சன்னல் கண்களில்

மனக்கதவு திறக்குதே உன் வாசம் வீச

மண்ணின் மைந்தனே நீயும் பேச

மாமன் உறவினால் பெண்ணின் இதயம் கூச

காதல் கொண்டேனே என் உயிரே ஏச

58.உன் நினைவால்

கண் இமைகளைக்கூட நான் இமைக்க மறந்ததுண்டு

உன் நினைவால்

என் மன இதழை அசைக்க மறுப்பதில்லை

உன் நினைவால்

கனவுகள் பூப்பதுண்டு கனிகளும் காய்ப்பதுண்டு

உன் பிரிவால்

என் உயிர் உப்பதில்லை உயிராய் அதை மதிப்பதில்லை….

உன் பிரிவால்,

எனை நான் வதைத்துக் கொண்டேன் பல முறைகள்

என்னுள் விதைத்துக் கொண்டேன்

என்றும் உனது விளைவை எண்ணி ?

-நான்!..

59.சிறப்பு......

என் உயிர் என

நான் உனை நினைக்க

உன் இமைகளோ இமைக்க

நம் மன இதழோ அசைக்க

நாம் ஆழ்கடலில் மதிக்க

பொய் உலகை மறக்க

மெய் உலகைச் சுவைக்க – சிறப்பு

60.நானாக நான் இல்லை

உன்னை நினைக்க எண்ணம் போதவில்லை

உன்னை நினைத்த வண்ணம் மாறவில்லை

உன்னை நினைக்கும் கண்ணும் சாயவில்லை

உன்னை நினைக்க நினைத்த நினைக்கும்

எனக்கு நெஞ்சில் ஈரம் ஏனோ இல்லை

உன்னை  யாரோ நிந்தித்தால் மட்டும்

உன்னை நினைக்கும் கண்ணும் சாயவில்லை

உன்னை நினைக்க, நினைத்த, நினைக்கும்

எனக்கு நெஞ்சில் ஈரம் ஏனோ, இல்லை

உன்னை  யாரோ நிந்தித்தால் மட்டும்

61.உன்னால்

51.காதல் அல்லவா

உன்னை நான் பார்ப்பது

காதல் அல்ல,

என்னை நீ வெறுப்பது

காதல் அல்ல,

நம்மை நாம் மறப்பதை

காதல் அல்ல,

வேறென்ன நான் சொல்ல.

52.பூ மகளே

பூமியின் வெப்பத்தினால்

பனிமலை உருகவில்லை ஏனோ

பூ மகளின் வெக்கத்தினால்

படை தலைவனும் மிரளுகிறான்

உணர்வுகள் உள்ளத்தை தெளிவடைய

செய்கிறது

உன் கண்களோ வீரத்தை உதிரியாய்

சிரிக்கிறது

53.நீயின்றி நானில்லை

நீ தீயானால் நான் அனலாவேன்

நீ நீரானால் நான் மணலாவேன்

நீ மரமானால் நான் கிளையாவேன்

நீ விதையானால் நான் செடியாவேன்

நீ உடலானால் நான் உயிராவேன்

என்பது யாதுமே பொய்

உன் உறவினால் தான் நான் சிறப்பாவேன்

இலைலாவிட்டால்

நான் உயிர் சாய்வேன்.

54.கலங்கினேன், தயங்கினேன்

கண்கள் ஏன் கலங்கியதோ……..

இமைகள் ஏன் முலங்கியதோ…..

இதையம் ஏன் தயங்கியதோ…..

உள்ளம் தான் உருகியதோ….

உதிரியாய் மனம் உதறியதோ….

உன் பிரிவால் தான் பதறியதோ…

என், உயிரே உன்னால் கதறியதே…

55.இணைந்தேன்

உன் கண்ணில் ஒரு நாள் பட்டேன்

என் உயிரை உன்னில் விட்டேன்

உன் உடையோடு தானே பட்டேன்

என் உடலை மன்னில் விட்டேன்

உன் மனதை ஒரு நாள் தொட்டேன்

உன் கைகோர்த்து விட்டேன்

56.மனம் ஏங்குதே

உன் புன்னகையாலே

புயலடிக்க

என் பொன் கவியில்

நீ இடம்பிடிக்க

ஊர் செவிகள்

உழை கொதிக்க

உன் சிதல்லசைவில்

என் இமைபடிக்க

நான் விரைகின்றேன் உன்னை காதலிக்க.

57.காதல் பரிசு

தாயாய், தந்தையாய் என்னை

தாங்கிய உனக்கு

தரணி வற்ற கண்ணீர் துளிகளை

நான் காதல் பரிசளிக்க

தன் நலம் காணாமல் நீ

என் நலம் நாடி வாழ, உன்

சேதி கேட்ட பெண்ணினமே

ஏங்குதே, உன்னுடன் கூடி வாழி

காதல் சாரல் அடிக்குதய்யா

உன்னை பார்க்கையிலே

என் ஜன்னல் கண்களில்

மன கதவு திறக்குதே உன் வாசம் வீச

மண்ணின் மைந்தனே நீயும் பேச

மாமன் உறவினால், பெண்ணின் இதயம் கூச

காதல் கொண்டேனே என் உயிரே ஏச..

58.உன் நினைவால்

கண் இமைகளை கூட நான் இமைக்க மறந்ததுண்டு….

உன் நினைவால்,

என் மன இதழை அசைக்க மறுப்பதில்லை…….

உன் நினைவால்,

கனவுகள் பூப்பதுண்டு, கனிகளும் காய்ப்பதுண்டு…..

உன் பிரிவால்,

என் உயிர் உப்பதில்லை , உயிராய் அதை மதிப்பதில்லை….

உன் பிரிவால்,

எனை நான் வதைத்துகொண்டேன்,பல முறைகள்

என்னுள் விதைத்து கொண்டேன்

என்றும் உனது விளைவை எண்ணி ?

-நான்!..

59.சிறப்பு......

என் உயிர் என

நான் உனை நினைக்க.

உன் இமைகளோ இமைக்க

நம் மன இதலோ அசைக்க

நாம் ஆழ்கடலில் மதிக்க

பொய் உலகை மறக்க

மெய் உலகை சுவைக்க! – சிறப்பு.

60.நானாக நான் இல்லை

உன்னை நினைக்க எண்ணம் போதவில்லை

உன்னை நினைத்த வண்ணம் மாறவில்லை

உன்னை நினைக்கும் கண்ணும் சாயவில்லை

உன்னை நினைக்க, நினைத்த, நினைக்கும்

எனக்கு நெஞ்சில் ஈரம் ஏனோ, இல்லை

உன்னை  யாரோ நிந்தித்தால் மட்டும்

61.உன்னால்

51.காதல் அல்லவா

உன்னை நான் பார்ப்பது

காதல் அல்ல,

என்னை நீ வெறுப்பது

காதல் அல்ல,

நம்மை நாம் மறப்பதை

காதல் அல்ல,

வேறென்ன நான் சொல்ல.

52.பூ மகளே

பூமியின் வெப்பத்தினால்

பனிமலை உருகவில்லை ஏனோ

பூ மகளின் வெக்கத்தினால்

படை தலைவனும் மிரளுகிறான்

உணர்வுகள் உள்ளத்தை தெளிவடைய

செய்கிறது

உன் கண்களோ வீரத்தை உதிரியாய்

சிரிக்கிறது

53.நீயின்றி நானில்லை

நீ தீயானால் நான் அனலாவேன்

நீ நீரானால் நான் மணலாவேன்

நீ மரமானால் நான் கிளையாவேன்

நீ விதையானால் நான் செடியாவேன்

நீ உடலானால் நான் உயிராவேன்

என்பது யாதுமே பொய்

உன் உறவினால் தான் நான் சிறப்பாவேன்

இலைலாவிட்டால்

நான் உயிர் சாய்வேன்.

54.கலங்கினேன், தயங்கினேன்

கண்கள் ஏன் கலங்கியதோ……..

இமைகள் ஏன் முலங்கியதோ…..

இதையம் ஏன் தயங்கியதோ…..

உள்ளம் தான் உருகியதோ….

உதிரியாய் மனம் உதறியதோ….

உன் பிரிவால் தான் பதறியதோ…

என், உயிரே உன்னால் கதறியதே…

55.இணைந்தேன்

உன் கண்ணில் ஒரு நாள் பட்டேன்

என் உயிரை உன்னில் விட்டேன்

உன் உடையோடு தானே பட்டேன்

என் உடலை மன்னில் விட்டேன்

உன் மனதை ஒரு நாள் தொட்டேன்

உன் கைகோர்த்து விட்டேன்

56.மனம் ஏங்குதே

உன் புன்னகையாலே

புயலடிக்க

என் பொன் கவியில்

நீ இடம்பிடிக்க

ஊர் செவிகள்

உழை கொதிக்க

உன் சிதல்லசைவில்

என் இமைபடிக்க

நான் விரைகின்றேன் உன்னை காதலிக்க.

57.காதல் பரிசு

தாயாய், தந்தையாய் என்னை

தாங்கிய உனக்கு

தரணி வற்ற கண்ணீர் துளிகளை

நான் காதல் பரிசளிக்க

தன் நலம் காணாமல் நீ

என் நலம் நாடி வாழ, உன்

சேதி கேட்ட பெண்ணினமே

ஏங்குதே, உன்னுடன் கூடி வாழி

காதல் சாரல் அடிக்குதய்யா

உன்னை பார்க்கையிலே

என் ஜன்னல் கண்களில்

மன கதவு திறக்குதே உன் வாசம் வீச

மண்ணின் மைந்தனே நீயும் பேச

மாமன் உறவினால், பெண்ணின் இதயம் கூச

காதல் கொண்டேனே என் உயிரே ஏச..

58.உன் நினைவால்

கண் இமைகளை கூட நான் இமைக்க மறந்ததுண்டு….

உன் நினைவால்,

என் மன இதழை அசைக்க மறுப்பதில்லை…….

உன் நினைவால்,

கனவுகள் பூப்பதுண்டு, கனிகளும் காய்ப்பதுண்டு…..

உன் பிரிவால்,

என் உயிர் உப்பதில்லை , உயிராய் அதை மதிப்பதில்லை….

உன் பிரிவால்,

எனை நான் வதைத்துகொண்டேன்,பல முறைகள்

என்னுள் விதைத்து கொண்டேன்

என்றும் உனது விளைவை எண்ணி ?

-நான்!..

59.சிறப்பு......

என் உயிர் என

நான் உனை நினைக்க.

உன் இமைகளோ இமைக்க

நம் மன இதலோ அசைக்க

நாம் ஆழ்கடலில் மதிக்க

பொய் உலகை மறக்க

மெய் உலகை சுவைக்க! – சிறப்பு.

60.நானாக நான் இல்லை

உன்னை நினைக்க எண்ணம் போதவில்லை

உன்னை நினைத்த வண்ணம் மாறவில்லை

உன்னை நினைக்கும் கண்ணும் சாயவில்லை

உன்னை நினைக்க, நினைத்த, நினைக்கும்

எனக்கு நெஞ்சில் ஈரம் ஏனோ, இல்லை

உன்னை  யாரோ நிந்தித்தால் மட்டும்

வெற்றி

காலை நேரத்தில் கடுமையாக உழைத்துப் பழகியவன்
வாழ்க்கையில் துரிதமாக வெற்றியை அடைவான்.
                   எஸ்.தோனிஸா 

இந்தியாவின் முதல் பெண்மணிகள்

ஜனாதிபதி                      -     பிரதீபா பாட்டில்
பிரதமர்                            -     இந்திரா காந்தி
முதல் - மந்திரி             -     சுசேதா கிருபளானி
கவர்னர்                           -     சரோஜினி நாயுடு
வக்கீல்                             -      ரெஜினா குகா
மருத்துவர்                     -      ஆனந்திபாய்   ஜோஷி
பொறியாளர்                  -      லலிதா
ஐ.ஏ.எஸ்                          -      அன்னா ஜார்ஜ்
ஐ.பி.எஸ்                         -       கிரண் பெடி
நீதிபதி                              -       அன்னா சாண்டி

47.இறப்பில் தான் பிறப்பு

இன்பமான வீட்டில்

இனிக்கும் சொந்தங்கள்

இனிமையான நாட்டில்

இருக்கும் பந்தங்கள்

இறப்பின் முடிவு

இனியொரு பிறவின் தொடக்கம்

இருளின் தேடல் தான்

வெளிச்சம் என்ற வெற்றி

இவ்வையம் மூழ்கட்டும்

மகிழ்ச்சியில் நிறையட்டும்

நெகிழ்ச்சியின்னம் தொடரட்டும்..

48.நினைப்பதெல்லாம் செய்திடுவோன்

நீ சொல்ல நினைப்பதெல்லாம்;

என்னிடம் சொல்வதில்லை;

நான் கேட்க தவிப்பதெல்லாம்;

உனக்கு தெரிவதில்லை,

நீ சொல்லிவிட்டால், நான் கேட்டிடுவேன்

உன்னை சொல்ல வைத்து, நான் பார்த்திடுவேன்.

49.இறுதிவரை உடனிருப்பேன்

உன்னை காண காலையெழுந்து

கதிரவனை காலை தொழுது

கரம் ஈட்டிய காரம் உண்டு

கதை பேசிய கவியை மறந்து

காற்றோடு தான் உன்னை தொடர்ந்து

கரையோடு, தான் காத்திருந்தேன்.

கண் இமைக்கும் நொடியினிலே

காலை என்னும் விடியலிலே

கண் இமைக்குள் வந்து நின்றாய்,

கள்ளகபடமில்லா காதல் தந்தாய்,

காலமெல்லாம் கை பிடித்து,

கடைசிவரை உடனிருப்பேன்………

50.துயரம்

காலம் என்பது வரையறையானது

கனவுலகில் எல்லாம் வன்முறையானது

கடலில் நிலவும் கலங்கியே போனது

கடைசியில் வானும் வரட்சியில் வாழ்ந்தது

41.உன்னை விட்டு பிரியிலே

கண்கள் கூட கலங்கவில்லை

கைகள் கூட அசைக்கவில்லை

நெஞ்சம் கொஞ்சம் தயங்கவில்லை

நினைவை தேடி ஏங்கவில்லை

மனதில் என்றும் மாற்றமில்லை

மயக்கம் தான் மரணமில்லை

நம்

உறவிற்கு என்றும் முடிவேயில்லை..

42.காத்திருக்கிறோம், கரையேருவோம்

விடியலுக்காக காத்திருக்கிறது சூரியன்

சூரியனிற்காக காத்திருக்கிறது தாமரை

மாலைக்காக காத்திருக்கிறது நிலவு

நிலவிற்காக காத்திருக்கிறது நதிகரை

நீண்ட வானில் நீயும் நானும்

சூரியனாய், நிலவாய்

முழுமதி பெற காத்திருக்கிறோம்

நிகழ்காலத்தால் காய்த்திரிக்கிறோம்

நிறைவேற்றியே கரையேருவோம்.

43.கருமை நிற கண்ணா

கருமேகம் தான் மழையை உண்டாக்கும்

கருக்கரும்பு தான் சுவையை உண்டாக்கும்

கரம் ஒன்று தான் உழைப்பை உண்டாக்கும்

கரும்பலகை தான் கல்வியை உண்டாக்கும்

கருமுடி தான் அழகை உண்டாக்கும்

கருநிறன் தான் ஈர்ப்பை உண்டாக்கும்

கருவிழி தான் காட்சியை உண்டாக்கும்

கற்பு தான் பெண்மையை உண்டாக்கும்

இவையனைத்தும்

கருக்கொண்ட இடம் எங்கோ அறியவில்லை

இடம் கொண்டது

உன்னில் தான் என் கண்ணா

44.எனக்கெனவே

அன்பாய் என்னை பார்த்துக்கொள்

ஆறுயிரில் என்னை சேர்த்துக்கொள்

அழகாய் நீயும் பூத்துக்கொள்

-என் மனதில் மட்டும்!

45.இளைய சமுதாயமே கைகொடுப்பீர்

சிந்தையில் சிந்தித்தால்,

நான் மந்திரம் போதித்தால்,

விந்தையால் விதை விதைத்தால்,

மந்தையில் வளம் நீ படைத்தால்,

சந்தையில் சாதிப்பாய், சரித்திரம் நீ படைப்பாய்,

சாகச உடைஉடுப்பாய், சாதியை நீ உடைப்பாய்,

சமரசம் அதை தொகுப்பாய், சங்கமம் நீ தொகுப்பாய்,

சங்க நூல் வழி மதிப்பாய் – நீ

தமிழனாய் தடம் பதிப்பாய்

46.இளமையிலே வலிமைகளே

இளமை காலமிது, இனிமை காலமாம்,

இனிமை காலமிது, இன்பம் காணுமாம்,

இகழ்ச்சி தனை, இன்று ஏற்குமாம்,

இழிவுதனை, கொன்று புதைக்குமாம்,

புகழ்ச்சி அதை மனதில் பதுக்குமாம்,

வளர்ச்சி பெற நாளும், உழைக்குமாம், - தன்

உயிரைவிட, உறவை வளர்க்குமாம்,

உயர்ந்த உச்சிகளும், அதற்கு

உதிரி பூக்கலாம்!..

36.உன்னோடு நான்

உன்னோடு உயிராக, உயிரோடு உயர்வாக

உன்னத உணர்வோடு உந்தன் உரவோடு

உயிர்வாழ்வேன், உலகினிலே!

ஊசலாய் உய்வேன், உன் மனதினிலே!

உன்னால் தானே, உரைந்தேன் காதலிலே..

37.காதல் கவிதை

கவிதை சொல்ல நினைக்கிறேன் – உன்

கண்கள் கண்டு வியக்கிறேன்

கடந்து செல்ல நினைக்கிறேன்

கரைந்தும் நான் கிடக்கிறேன்

கடலில் கலைய நினைப்பினும்

கரையோரம் நின்று தவிக்கிறேன்

கண் முன்னால் நீ நின்றால்

கண் இமைக்க கூட வெறுக்கிறேன்

காதல் சொல்ல நினைக்கிறேன்

உன் பெயரை தானே ஜெபிக்கிறேன்

38.உன்னை கண்டேன்

உன்னை ஏனோ நான் கண்டுக்கொண்டேன்

என்னை நானே உன்னில் விட்டுச்சென்றேன்

தன்னால் நானும் பற்றுக்கொண்டேன்-உன்

முன்னால் நானும் கற்றுக்கொண்டேன்-உன்னை

உற்று நான் கற்றுக்கொண்டேன்……..

39.தலைவா

கவிதை என்ற தலைப்பில்

தலைவா உன்னை நானும் சந்திக்கிறேன்

சரித்திரம் என்ற தலையனை

சொல்லை கற்பித்தேன்

கலைகளை எல்லாம் உன்

கண் முன்னாலே சிற்பித்தேன்.

கவனம் சிதறா கவனிக்க உன்னை

என் கண்களை நானும் அற்பித்தேன்

அழகுற காதல் சிற்பம் அமைய

நானே முற்பித்தேன்

அனைவரும் வண்ணம் களையரவே

நான் வெற்பித்தேன்

வேண்டுதல் இன்றி காணுதல் இல்லை

உன்னை என்று மெய்ப்பித்தேன்

40.தொடர்வோம்

நான் என்பது வினா?

நீ என்பது விடை!

நாம்  என்பது தொடர் கதை……

31.வாடினேன்

காதலாலே கண்ணாமூச்சி ஆடினேன்

காற்றாய் உன்னை மூச்சில் தழுவி பாடினேன்

கவிதையெங்கும் உன்னை தானே தேடினேன்

காணாமலே உன்னால் நானும் வாடினேன்

32.நான் தானோ

நீ என்பதன் அர்த்தமே

நான்!..

நீ கொண்ட சோலையில்

நான் வரவா மலராக

நீ கண்ட பார்வையில்

நான் ஆனேன் முழுநிலவாக

நீ சொன்ன வார்த்தை தான்

நான் வந்த வழி

நான் உன் மீது கொண்ட

காதலை இன்றாவது

உணர்வாயா நீ! என் உறவே

உன் முன்னால் நிலைக்கும்

நான் உன் கண்ணால் கலங்கியதேனோ

தன்னால் சிதைந்தேன் நானோ

இனி நீ என்ற சொல்லும்

நான் தானோ?..

33.மனம் எய்த வில்

உன்னை அன்று கண்டேன் என் கனவில்,

நான் அன்றே நின்றேன் உன் மனதில்,

உன் அழியாத நினைவில்,

என் அலைபாயும் வயதில்,

நம் அணையாத மனதில்,

நீ இட்ட வில்…

34. மாலை பொழுதினிலே

உன் பெயரை சொல்ல தோனவில்லை,

என் பெயரும் சொல்ல தேவையில்லை,

கண் இமைக்க கூட நேரமில்லை,

காதலை இழக்கவும் மனமேயில்லை

உன்னை கண்ட மாலையிலே..

35.மறக்கின்ற மனமே

காதல் என்னும் வார்த்தையை – என்

கவிதையில் நீ பார்க்கிறாய் – உன்

கண்ணுடன் அதை சேர்க்கிறாய் – என்

மனதில் நீ பதிக்கிறாய் – உன்

மனதாய் எண்ணி நினைக்கிறாய் – என்

மணமாய் நீ இருக்கிறாய் – உன்

அழகால் என்னை இழுக்கிறாய் – என்

ஆலமெல்லாம் நீ கடக்கிறாய் – உன்

ஆறுயிரையும் எனக்கென சிதைக்கிறாய்

ஏனோ, இதனை என்னிடம் நீ மறைக்கிறாய்..