வாடிய மலரைக் காண சென்றேன்...!
அழகாய் மலர்ந்த மலர்கள்
ஏனோ
வினவியது....
உன் கண்களை கவர்வது போல
பல வண்ணங்களாய் பூத்துள்ளேன் !
என் மணம் உன்னை
ஈர்க்க வில்லையா?
என் வண்ணங்கள்
உன் கண்களை
ஈர்க்க வில்லையா ?
ஏன் என்னை விலக்கி
வாடிய மலரை வர்ணிக்கின்றாய்?
என் கண்கள்
உன்னைக் காண நினைப்பது
ஏனோ
நான் மறைத்த உண்மை மலரே..!
ஆனால்..
வாடிய மலர் தனிமையில்
இன்னும் வாடுகின்றன
வர்ணிக்க யாருமில்லாமல்
அதனை உணர்ந்த என் மனம் .
உன்னைக் காண நான் வருகின்றேன்..
வர்ணிக்க வருகின்றேன்
வருந்ததே மலரே.... !
நான் கூறியதைக் கேட்ட
வண்ண மலர்கள் புரிந்து கொண்டு
அழைத்துச் செல் என்னையும்
காண வருகிறேன் அழகிய
வாடிய மலரை...!
அழகின் ரகசியமே
வாடிய மலரே நீ.... !!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக