வியாழன், 19 அக்டோபர், 2017

தி லேசி ப்பேர்ட்ஸ்

                                                 தி லேசி ப்பேர்ட்ஸ்
ரிங்கி மிங்கி என்று இரு பறவைகள் இரண்டு இருந்தன.இரு பறவைகளுமே சோம்பேரிகள்..அவைகள் எப்பொழுதுமே வேலை செய்வதை தவிர்க்க ஏதாவது காரணங்கள் கூறிக்கொண்டே இருக்கும்.ஒருகடும் பனியான நாளில் இதமான காற்று வீசிக்கொண்டிருந்தது. அங்கு பனிமழையும் பொழிந்தது.
துரதஷ்டவசமாக அவர்கள் கூட்டில் ஒரு ஓட்டை விழுந்தது. அந்த படும் பனக் காற்று மெதுவாக அவர்கள் கூட்டிற்க்கு சென்று, அவர்களின் கூட்டை உரையச் செய்தது. இரு பறவைகளுமே பனியில் நடுங்கின. மிங்கி``எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது?ஏன் ரிங்கி கூட்டை சரி படுத்தாமல் இவ்வளவு சோம்பேறியாக இருக்கிறாள்?”இன்னொறு புறம் மிங்கி இதனை சரி செய்வாள் என எண்ணினால் ரிங்கி.

           இருவருமே ஒருவரையொருவர் நாடி இருந்ததால் கூடு சரி செய்யப்படாமலேயே இருந்தது.நேரம் ஆக ஆக கூட்டிற்குள் பனி மெல்ல மெல்ல உள்ளே செல்ல இருதியாக கூடு முழுவதும் பனியால் சூழ்ந்தது. குளிரில் நடுங்கி இரண்டும் மடிந்தது. இறப்பதற்க்காக பயந்த அந்த இரு பறவைகள் தங்களின் சோம்பேறி தனத்தை கைவிட்டு கூட்டை சரி செய்ய முயலவில்லை.

தேவையற்ற எண்ணங்களை எவ்வாறு என்னால் குறைக்க முடியும்?

தேவையற்ற எண்ணங்களை எவ்வாறு என்னால் குறைக்க முடியும்?

ஒவ்வொறுக்கும் ஒரு செயல் புரிவதில் மகிழ்ச்சி ஏற்படும். நமக்கு எப்பொழுது தேவையற்ற எண்ணங்கள் உருவாகும்? நாம் நம்மை எந்த வேலையிலும் ஈடுபடுத்தாது இருக்கும்போது இவ்வாறான எண்ணங்கள் உருவாவது இயல்பு. ஆனால், அதறக்கு வடிவம் கொடுக்கும்போதுதான் நாம் இன்னும் முட்டாள்களாகிறோம்.
நான் தேவையற்ற எண்ணங்கள் உருவாகும் போது என்னை ஒரு செயலில் ஈடுபடுத்திக்கொள்வேன்.

ஒரு குட்டி நாயின் புன்னகையையும் அதன் நட்புடன் விளையாடும்போது, அது தனது சிறிய கால்களை அதன் தாயிடம் சென்று அதனுடன் விளையாட அழைப்பதை பார்க்கும்போது ஏற்படும் மனமகிழ்ச்சிசை எந்த எண்ணங்களாலும் செயல்படுத்த இயலாது! ஆகையால், நாம் நடக்காத ஒன்றை பற்றி சிந்திக்க தொடங்குவதை நிறுத்தி என்று தமக்கு வாழ்வில் மகிழ்ச்சி அளிக்கும் மனநிறைவு தரும் செயல்களை செய்ய தொடங்கிறோதோ அன்று அவ்வாறான எண்ணங்களே நம்மை விட்டு விலகி விடும்.

நாம் நாட்டில் மற்றவர்கள் செய்வதற்க்கு நாம் பொறுப்பாவோமா?

                நாம் நாட்டில் மற்றவர்கள் செய்வதற்க்கு நாம் பொறுப்பாவோமா?

நிச்சயம் நாம் பல விஷயங்களுக்கு கடமை பட்டிருக்கிறோம்! நமது நாட்டில் பல இடங்களில் குப்பைகள் கொட்டப்படுகின்றன அவை பல நேரங்களில் பலரால் போடப்படுகின்றனர். ஆனால், நாம் நம்மால் முடிந்த வரை குப்பைகள் போடமலும், நமது அருகில் இருக்கும் குப்பைகளை குப்பை கூடங்களில் போடவும் கடமைபட்டிருக்கிறோம். இளஞர்கள் வெறும் 5சதவீதம் மட்டுமே ஓட்டு செலுத்திஇருக்கிறோம் அது நமது கடமை ஒரு வகையில் நம் நாட்டில் பலர் நமது கடமைகளை சிரிய விஷயங்களிலிருந்து சரியாக செய்திருந்தால் நமது நாடு நிச்சயம் என்றோ முன்னேறி இருக்கும்.


நாம் செய்யும் ஒரு செயல்களையும் பொறுப்புடனும், நன்கு சிந்தித்து செயல்படுவதும் நம் எதிர்காலத்தில் பெரிய மாற்றங்களை கொண்டுவரும் .

நீங்கள் எப்படி உணர்கிறீர்கள்?

                                                நீங்கள் எப்படி உணர்கிறீர்கள்?
நாம் எப்பொழுதும்  ஒரே போல் இருக்க நாம் ஜடம் அல்ல ரோபோட்களும் அல்ல. நாம் மனிதர்கள் இன்பம், துன்பம், விரக்தி, சோகம், அபரிமிதமான மகிழ்ச்சி, அளவுகடந்த கோபம் போன்ற குணங்கள் மனிதனுக்குள் இருப்பது இயல்பு. ஆனால் அந்த ஒவ்வொறு உணர்ச்சிகளையும் நாம் எவ்வாறு கையால்கிறோம் என்பதிலேயே இருக்கிறது புத்தி. அதற்க்காக எல்லா இடங்களிலும் நம்மால் பொறுமை காத்து இருக்க முடியாது.


           ஆகையால் சில நேரங்கள் நாம் உணர்ச்சிகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்க கூட்டது. வாழ்க்கையில் இப்பொழுது இன்பமாக இனிப்பாக இருக்கும் சில செய்திகள் பிறகு நமக்கு கசப்பாக மாறும். ஆகையால், நமது வாழ்க்கையில் எடுக்கும் ஒவ்வொறு முடிவும் மிக சரியாக தொலைநோக்கு பார்வையுடன் எடுக்க வேண்டும். உணர்ச்சிகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து நம்மை நாமே தண்டித்துக்கொள்ளக் கூடாது. சில உறவுகள் நம்மிடம் வந்து செல்லும் ஆனால், அவைகளை கண்டு நாம் வருத்தப்படவோ, நம்மை விட்டு சென்று விட்டனரே என்று வேதனைக்கொள்ளவோ கூடாது. அனைத்தினையும் வாழ்வில் ஒரு அங்கமாக பார்க்த் தொடங்கினால், நம் வாழ்கையை அழகாக உணரலாம்.

வாலன்டயன்ஸ் டே

                                                                வாலன்டயன்ஸ் டே
ரோம் நகரம் பிலாடியஸ் மன்ரால் ஆட்சி செய்யப்பட்டது.அங்கு அரசுக்கு பணிபுரியும் படைவீரர்கள் திருமணம் செய்ய தடை விதிக்கப்பட்டிருந்தது. சேயின்ட் வாலன்டயன் என்பவர் கடவுளான இயேசுவை மட்டும் மதிப்பவர். இவர் அந்த நாட்டில் அரசிர்க்கு எதிராக போர்வீரர்களுக்கு திருமணம் செய்து வைப்பார்.
இந்த விஷயம் அரசுக்கு தெரிந்து அந்த பாதிரியாரை சிறை பிடித்தார். சிறை சென்றும் அங்கு ஒரு கண் தெரியாத பெண்ணிற்க்கு அன்பு கடவுளின் அன்பைப் பற்றி விலக்கி குறிக்கொண்டிருந்தார்.அந்த பெண்ணிடம் கடவுளிடம் அன்பாய் எதைக்கேட்டாலும் கொடுப்பார் என்று கூறினார்.அந்த பெண்ணும் அவளுக்கு கண் பார்வை வர வேண்டும் என்று வேண்டி பார்வை பெற்றாள். இந்த சம்பவம் அறிந்த அரசு அந்த பெண்ணின் கன் முன் இவரை தூக்கிலிடும்படி ஆணையிட்டார்.இறப்பதற்க்கும் முன் இவர் நிறைய காதல் கவிதைகள்(அன்பினை வெளிப்படுத்தும்) எழுதினார்.தன் வாழ்நாள் முழுவதும் அன்பிக்காக அயராது உழைத்து உயிர்நீத்தார்.ஆகையால், இவரது இறந்த நாளை காதலர் தினமாக கொண்டாடுகின்றனர்.