பொன் நகை சூடாமல் இருந்தாலும்
உதட்டில் புன்னகை சூடியிருந்தாள்
உருவத்தில் அழகில்லை என்றாலும்
உள்ளத்தில் அன்பைக் கொண்டவள்
கருப்பு நிறத்தைக் கொண்டாலும்
கணிந்த மொழியைப் பேசுவாள்
காரணம் இன்றிச் சிரிப்பாள்
காரியத்தோடு நடப்பாள் என் அன்பு கண்ணம்மா
பிறவியில் கெட்டவன்
பெயரில் நல்லவன்
நீண்ட உடல் ஆனால் கயறில்லை
கண்கள் உண்டு அதில் பார்த்ததில்லை
விடம் பாய்ந்த உடல்
யாரையும் துன்புறுத்துவதில்லை
கேட்டால் நான் நல்ல பாம்பு
கண்களில் பூத்த மலர்
கைகளில் மலர்ந்து விரிந்தது
இதயமாகத் தோன்றிய மலர்
இதழ்களில் விரிந்து காணப்பட்டது
கையில் வைத்துக் காத்து விரிவதற்கு வழிகாட்டியது
இதில் சிறந்த பூ அன்பு, நட்பு
இருண்ட வானத்தில் மின்னிய முகம்
முகம் பார்க்கப் பெண்போலத் தெரிகிறதே
ஆனால் உருவம் இன்றிக் காணப்படுகிறாள்
இந்த வானத்தில் யார்துணையும் இன்றி நிற்கிறாளே
நிலவே உன் துணை நானே